dimanche 25 juillet 2010

Bravo, Andy Schleck!

Mit ihm freut sich Luxemburg. Und mit ihm identifizieren sich - ein Stück weit wenigstens - wohl viele von uns. Das hat mit Emotionen zu tun. Wir finden es schön, dass die Schleck Brüder nicht nur das eigene Prestige und das eigene Einkommen im Auge haben (dass sie dies auch tun, kann wirklich niemand ihnen verdenken). Sie "fahren für Luxemburg¨, um Frank Schleck zu zitieren. Und da sind wir mit gemeint und dürfen uns auch mit freuen. "Mir sinn houfreg!"

Kleine Länder haben nicht gar so viele grosse Helden zum Vorzeigen. Menschen, die mit ihren Leistungen über unsere engen Grenzen hinweg Aufsehen erregen. Stars, die man auch in den Titelnews der internationalen Medien findet.

Brauchen wir Menschen wie Andy Schleck? Was bringen sie ausser tollen Emotionen?

Im Freundeskreis haben wir heute überlegt, welche unzähligen Mühen und Plagen hinter der Performance von Andy Schleck stehen. Harte Plackerei, beständig an die Grenzen gehen, den inneren Schweinehund überwinden, auf ungezählte Annehmlichkeiten verzichten, immer im Kreuzfeuer der Kritik stehen, schwierige Entscheidungen, wenig Privatsphäre...

Toll, wenn Menschen aus unserer Mitte in sehr unterschiedlichen Bereichen in jeweils der ersten Liga mitmischen. Dies gilt nicht nur im Radsport. Über andere Luxemburger Sportler/innen, die international auf hohem Niveau mithalten, wird seltener berichtet. Topakteure haben wir zudem nicht nur im Sortbereich. Luxemburger/innen zeichnen sich weltweit aus in der Wirtschaft, in der Kultur, in der Medizin, in der Forschung - ja, auch in der Politik. Auch unser "Jean-Claude National" hat es in sich!

Sie alle brauchen Intelligenz, Fleiss, Engagement, Teamgeist und im hohen Mass Selbstdisziplin.

Damit wären wir dann zuletzt auch wieder bei uns selbst - den "kleinen Helden des Alltags". Die Schlecks und sonstigen Stars dürfen nicht zur Droge werden, die uns von uns ablenkt. Uns, den täglich geforderten Müttern und Vätern, Lehrern und Richtern, Handwerkern und Beamten, Bauern und Journalisten...

Ich wünsche uns, dass der Glanz unserer Helden etwas Licht und Mut in unsere bescheidenen Hütten bringt. Dann erst hat der tolle zweite Platz bei der Tour uns allen wirklich etwas gebracht.

Schoos, 25, Juli 2010.

Mill Majerus

lundi 19 juillet 2010

Angelsberg - au bout du monde?

La route intercommunale Mersch-Larochette-Echternach est fermée sur le trançon Berschbach-Angelsberg pour 15 jours. Du même coup, pour deux semaines, la localité d'Angelsberg n'est pas desservie par le transport public.

Etonnant! Oui, les vacances scolaires ont commencé. Mais qu'en est-il des salariés, des seniors, des étudiants travaillant pendant leurs vacances, des enfants en route pour la piscine de Mersch? Et j'en passe - bref, qu'en est-il de tous ceux qui par conviction et surtout par nécessité recourent au transport en commun?

Avec mes collègues députés du Canton de Mersch, avec la bourgmestre surtout de la Commnune de Fischbach, je considère que cette situation est inacceptable. Quels sont les motifs qui - en pleine période touristique - justifient la fermeture d'un axe routier important? Quelles autorités ont initié et pris cette décision? D'après quels critères quel service public peut exclure les citoyens d'Angelsberg du transport en commun public? Les titres de voyage publics - telle la carte Jumbo - sont-ils valables pour le service offert par le "Bummelbus"?

Je suis convaincu que notre Ministre Claude Wiseler, responsable politique de l'organisation du transport, nous donnera des réponses rapides et qu'il considérera les doléances des habitants d'Angelsberg. Localité charmante, non pas au bout du monde, mais au coeur du Luxembourg!

Schoos, le 19 juillet 2010.

Mill Majerus

mercredi 14 juillet 2010

Den Här...

... dat ass den Titel vun engem Theaterstéck vum Josy Braun, dat am Cader vum Stengeforter Theaterfestival gëschter Première hat.

Et ass en "aalt" Wiirk vum Meeschter, wat gëschter nei - an iwwregens ganz brilliant - an der "Aler Schmelz" opgefouert gouff. D'Stéck war fir den Auteur d'Geleeënheet, eng real Geschicht aus sengem Heemechtsduerf ze thematiséieren an opzeschaffen.

Et geet ëm Mëssbrauch an der Kiirch. E méi wéi aktuellen Thema an dëse Wochen a Méint. Den Auteur Josy Braun setzt sech ausenaner mat dem Firwat. Mat grousser Sensibilitéit artikuléiert hien déi vill "gutt" Grënn, déi mer wuel all virbréngen, fir Mëssbrauch a Gewalt ze tabuiséieren, ze verschleieren, ënner den Teppich ze kiren.

Den Auteur geet zu Geriicht mat enger Kiirch, déi Affer an Täter kleng hält. Dat wat hien iwwer d'Kiirch seet, rëskéiert ze passen fir aner Institutiounenen, déi net de Courage hunn, sech mat hirer Wourecht ausenaner ze setzen, déi d'Dignitéit an d'Rechter vum Eenzelnen net respektéieren, an deenen de Pouvoir mëssbraucht gëtt, fir Leit kleng ze halen. De Géigendeel vun enger "Résurectioun"!

Et war fir den engagéierte Kiirchemann, als deen ech ugesi ginn, kee "bequeemen" Owend. Mä awer eng Stonn vu Wourecht. Bestëmmt huet dat och gezielt fir den Auteur Josy Braun. Seng oppe Kritik war dacks genug den trauregen Anlass, hien just och an der Kiirch ze denigréieren.

Als Coordinateur vun der Hotline vun der Kiirch wëll ech him mäi grousse Respekt soen fir déi couragéiert Sprooch, déi hie viru laange Joren fond huet. Et ass näischt "verstëpst" un Ärem Wiirk, Här Braun, leider!

E grousst Kompliment der Régie an allen Acteuren.

D'Stéck gëtt nach opgefouert den 20., 21., 22., 27., 28. an 30. Juli, den 2. an de 4. August an der "Aler Schmelz".

Ca vaut le détour!

Lëtzebuerg, de 14. Juli 2010.

Mill Majerus

lundi 5 juillet 2010

D'Jonge musse wannen!

Jo, sou ass et: d'Jonge musse wannen. Eis Jongen - aus Brasilien, Argentinien, Italien, Däitschland... Gar la box, wa si net wannen - an der Aachtels-, Véirels- oder souguer an der Halleffinale! Da musse si sech schummen, si ginn ausgelaacht, dem Trainer an dem Präsident hir Käpp gi gefuerdert. Grujheleg dat Geschäft, oder?

A souguer mir Lëtzebuerger hu Jongen, déi lo wanne mussen. Net am Football, mä am Tour de France! A wa si sech net nach toppen? Net op de Champs Elysées ganz uewe stinn?

"Dabei sein ist alles!" Zielt déi Devise nach? Kënne mer eis freeën iwwer Sportler, déi gutt ofschneiden, ouni de Maillot jaune ze droen, déi am Déngscht sinn vun enger Equipe, déi net fuddelen, déi keng Supermänner sinn? Mussen eis Jongen wiirklech wannen?

Et kënnt ee lang philosophéieren?
- Wann ee wanne muss, wéi ee Präis gëtt da bezuelt? De Präis vun der Gesondheet, vun der Gruedheet, vun der Fairness?
- Si mer bei de Meedercher grad sou exigent wéi bei de Jongen? Deerfen Meedercher éischter verléieren, ouni sech mussen ze schummen?
- Firwat mussen anerer fir eis wannen? Ass dat, fir dass mir selwer da beim Wannen "dispenséiert" sinn? Loosse mir anerer - eis Jongen - fir eis wudderen, kämpfen a sech duerchsetzen?
- Wéi ass et mam Mëttelmooss? Wien huet all deenen Equippen felicitéiert, déi et am Spill mat der Weltélite bis an eng Aachtelfinale gepackt hunn? An iwwerhaapt, do wou mir selwer struewelen, a wat fir enger Liga spille mir dann? Ass net d'Mëttelmooss déi Liga, déi fir déi meescht vun eis gutt passt?
- An d'"Looser"? Déi, déi verléieren, déi, déi Pech hunn, déi, déi just d'Lat geroden? Dacks gi si zu "Winner": si halen de Kapp héich, si kennen hir Qualitéiten, si ware fair, si gi feerdeg mat Enttäuschungen, si spille weider...

Wa mer wëllen, da sinn bei de Matcher net nëmmen d'Winner impressionnant. Et ass der Méi weert, sech och op déi aner anzeloossen: de Peloton, déi, déi verléieren, déi, déi mussen opginn. Eppes ass kloer: och si kënne villes gewannen. A mir mat hinnen.

Ech wëllen hinnen all d'Daimercher drécken - den Halleffinalisten a Südafrika, de Jongen aus dem TdF, a besonnesch dem Frank an dem Andy. Fir dass si aus hirem groussen Exploit eppes Räiches gewannen!

Schous, de 5. Juli 2010.

Mill Majerus