lundi 23 mars 2009

Kondomer fir Afrika

Gëschter Moien hu sozialistesch Politikerinnen a Politiker am Kordall Kondomer gesammelt fir Afrika. Eng sympathesch Aktioun, déi sécher och e Kontrapunkt war fir dem Poopst Benoît seng rezent Aussoen zum Thema Kondomer.

Vill Leit - och vill Chrëschten - si schockéiert, dass de Poopst just um Ufank vu senger Afrikarees sech mat der Fro vun de Kondomer sou kritesch ausenaner gesat huet. A Schwaarzafrika sinn erschreckend vill Leit mat Aids infizéiert. Expertën wësse net méi, wat se maache kënnen, fir d'Epidemie ze kanaliséieren. Deelweis geet et dobäi ëm d'Iwwerliewenschancen vun engem Kontinent, deen am iwwregen och nach duerch aner Krankheeten, duerch Hongersnout, Aarmut, Krij an Terror gebeidelt gëtt. Et ass fiirchterlech, dass Zéngdausende vu Puppelcher op d'Welt kommen, déi schons am Bauch vun der Mamm mam HIV infizéiert gouffen.

Bis haut - an dobäi si sech ës all Wëssenschaftler eens - ass de Kondom fir Leit, déi Geschlechtsverkéier hunn, deen enzege séchere Schutz géint den Aids. Et kann also net sinn, dass een et géng wëllen drop ukomme loossen. Et ass fir mech richteg, fir Kondomer fir Afrika ze sammelen. Dozou ka bestëmmt jidefereen vun eis mat senger Spend e Beitrag leeschten.

Kondomer léisen awer bestëmmt net all Probleemer. An Afrika net an och zu Lëtzebuerg net. An hirer Sexualitéit sichen déi meeschte Leit méi wéi e séiere Kick. Si verlaangeren no Léift, no Zäertlechkeet, Unerkennung a Gebuergenheet. Vill Leit an all Alter maachen an hirer Sexualitéit batter Erfahrungen, fille sech gebraucht an ausgenotzt. D'Probleemer mat der Léift léise mer net mam Verdeelen vu Kondomer. Sou gesinn war et der Méi weert, beim Benoît XVI. déi ganz Ausso iwwer d'Kondomer ze liesen a sech net mat de Journalisten hirer Schlagzeil ze begnügen.

Trotzdeem huet de Poopst et verpasst, fir den Happening vu senger Rees am Interessi vun deenen Aarmen an Afrika ze notzen. Op deem Plkang kënnt hien bei sengem Virgänger nach munneches léieren.

Schous, de 24. Mäerz 2009.

Münteferring und Steinbrück sind keine Nazis!

Trotzdem tun sich die "kleinen" Nachbarn schwer damit, wenn deutsche Politiker - und sei es auch zum Spass - mit ihren Truppen drohen. Peer Steinbrück sollte die Schweizer nicht als Indianer verunglimpfen, die Angst vor der deutschen "Kavallerie" haben. Ein Politiker vom Kaliber Franz Münteferrings hat es nicht nötig, Luxemburg als lästigen Nachbarn herunterzukanzeln, den Deutschland zu früheren - wohl nostalgisch betrauerten - Zeiten militärisch zur Räson gebracht hätte.

Obschon man abgestandene Suppen nicht immer wieder neu aufbrühen sollte - Sorry, werte Herren Münteferring und Steinbrück - deutsche Truppen in den besetzten Nachbarländern, daran erinnern sich noch etliche bei uns. Die Erinnerung ist eher sehr hässlich. Aber wir sind überzeugt, so war es euch ganz bestimmt nicht gemeint!

Dies gesagt, waren wir im übrigen anscheinend doch recht naiv bei der Annahme, wir Luxemburger hätten Freunde im gemeinsamen Europäischen Haus. Nicolas Sarkozy hat uns schon länger eines besseren belehrt. Deutsche Spitzenpolitiker hauen nun in die gleiche Kerbe.

Das europäische Barometer steht auf "herzlich rau". Wir sollten darum wissen, wenn wir miteinander - und als politische Gegner teilweise auch gegeneinander - in den kommenden Wochen politische Aktionsprogramme gestalten und zur Wahl stellen resp. zur Wahl haben. In einer Zeit, die alle Länder Europas wirtschaftlich sehr hart trifft, werden uns Luxemburgern seitens unserer Nachbarn und Partner kaum Geschenke zugestanden, werden eventuelle Privilegien radikal hinterfragt. Es gilt umso mehr, echte Trumpfkarten ins Spiel zu bringen und strategisch clever zu "vermarkten". Wir sind gefordert - wir, Menschen aus vielen unterschiedlichen Ethnien und Kulturen, die wir heute zusammen Luxemburg gestalten.

Peer, Franz und Nicolas nehmen den Miund sehr voll. Wer dies tut, versucht in aller Regel von sich selber abzulenken. Die eigenen Probleme an anderen - besonders an den "Kleinen" - festmachen zu wollen, ist eigentlich kein Zeichen von Stärke und Souveränität. Also, Peer, Franz und Nicolas, ihr seid keine Nazis, ihr solltet euch trotzdem was schämen!

Schoos, 24. März 2009.

jeudi 12 mars 2009

Les humains: la voie de l'Eglise!

"Dans vos options et dans vos initiatives, je me réjouis de découvrir les humains - avec leurs angoisses et leurs joies, leurs préoccupations et leurs ambitions, leurs échecs et leurs réussites. Les humains constituent la voie de l'Eglise. Les humains interpellent le Dieu d'amour." Tel a été le message de Monseigneur Fernand Franck, ce lundi 9 mars 2009, aux assises annuelles du "Familjencenter CPF".

L'Archevêque de Luxembourg a ainsi validé sans équivoque l'engagement assidu d'une équipe performante de professionnels et de bénévoles au service de l'Eglise au Luxembourg. Cette équipe, depuis 1980, assure des prestations de formation, de consultation, de médiation, d'appui et d'encouragement. Elle s'adresse aux couples et aux familles dans le bonheur tout comme aux personnes en souffrance, confrontées à des échecs affectifs amers, vivant mal leur solitude, victimes malheureuses d'abus et de violence.

Fidèle à ses principes de convivialité empathique, d'écoute authentique et d'interpellation respectueuse, le "Familjencenter CPF" répond aux exigences d'un engagement précieux des points de vue professionnel et déontologique. Monseigneur Franck a rappelé que cet engagement témoigne en même temps de l'esprit de bonté et de liberté propre aux évangiles.

En suivant le message de Monseigneur Fernand Franck, on doit affirmer que celles et ceux qui servent les humains, sont les amis privilégiés d'une Eglise qui plaide la cause des humains. D'une Eglise qui, en tout premier lieu, parle et agit au nom des femmes et des hommes blessés, d'une Eglise dont l'ambition évangélique première est de relever et de guérir.

Parmi ces humains en souffrance, il y a lieu de rappeler le drame d'une petite fille brésilienne, âgée de 9 ans, enceinte de jumeux, qui, à la demande de sa maman, a été avortée. Le quotidien Le Monde appelle cette enfant VV: victime de viol. Son beau-père abusait d'elle tout comme de sa soeur de 14 ans en proférant des menaces exécrables.

A moins d'adhérer à un légalisme pervers des points de vue humain et chrétien, on ne peut ni comprendre ni accepter la sanction de l'excommunion prononcée par un évêque brésilien et approuvée par un "grand" dignitaire du Vatican. D'ailleurs, l'excommunion frappe la mère et l'équipe médicale; l'abuseur y échappe!

Je souhaite rejoindre des communautés d'Eglise qui, avant de professer, de juger voire de condamner, rejoignent "les frères et soeurs" blessés pour les accueillir, les consoler, les aider, leur rendre leur dignité. Sans cet engagement fervent, personne ne peut prétendre avoir ni la qualification ni la compétence de combattre l'avortement.

Dès lors, il faut se demander qui de fait mériterait l'exommunion.

Schoos, le 12 mars 2009.
Mill Majerus